تاريخچه پرورش كبك در جهان

پرورش كبك قدمت چنداني ندارد اما صيد و شكار كبك تاريخچه‌اي بسيار كهن دارد. صيد كبك يكي از تفريحات شاهزادگان و امرا و اشراف زادگان در بين سلسله‌هاي پادشاهان هخامنشي، اشكاني و ساساني در دوران ماقبل اسلام در ايران بوده‌است.

بعد از ظهور اسلام نيز بسياري از پادشاهان سلسله‌هاي سامانيان، غزنويان، سلجوقيان و خوارزمشاهيان همانند شاهان گذشته علاقه زيادي به صيد و شكار از خود نشان مي‌دادند و با انتشار فرهنگ ايراني در ميان اعراب در دوران خلفاي عباسي، بسياري از خلفاي خاندان عباسي نيز به آداب و رسوم درباري شاهان ايراني علاقه‌مند شده و همانند آنان عازم صيد و شكار مي‌شدند.

در سرزمين باستاني بدخشان كه جزو قلمرو فرهنگي ايران محسوب مي‌شود، كبك نماد و سمبل فرارسيدن نوروز مي‌باشد و در بين آثار باستاني يافت شده در گورهاي «كوشاني‌ها» در بدخشان تاجيكستان، مهري يافت شده كه بر روي آن نقش يك كبك كه شاخه گندم بر منقار دارد ديده مي‌شود.