آشنايي اجمالي با كبك

آموزش پرورش كبك ، پرورش كبك ، دانلود كتاب پرورش كبك،دانلود فيلم آموزشي پرورش كبك

آشنايي اجمالي با كبك

۲,۹۳۳ بازديد
آشنايي اجمالي با كبك

كبك Alectoris chukar در لهجه هاي مختلف فارسي به آن خاسه كو، زرج، ژرژ، كو، كوك مي گويند. اين پرنده در شرايط پرورشي عموما 400 تا 600 گرم وزن دارد. در شرايط طبيعي وزن كبك نر بالغ (سويه ايراني) از 510 تا 800 گرم و وزن كبك ماده بالغ از 450 تا 680 گرم متغير است. اندازه اين پرنده 31 تا 35 سانتيمتر مي باشد كه اندازه پرنده نر بزرگ تر است. تركيب پرها در هر دو جنس نر و ماده يكسان است. رنگ اين پرنده قهوه اي مايل به خاكستري در بالاي بدن و زرد كمرنگ در قسمت شكم است. يك خط سياه از قسمت جلوي سر آغاز شده و پس از انشعاب و عبور از چشم ها و گردن، در قسمت بالاي سينه تمام شده و سر وسينه خاكستري پرنده را از قسمت سفيد رنگ گلو جدا مي كند. پهلوي پرنده با تركيبي از رنگ سياه و شاه بلوطي متمايل به سفيد پوشانيده شده است و پرهاي انتهايي بال به رنگ شاه بلوطي هستند.

منقار، لبه پلك ها، ساق و پاهاي كبك بومي ايران به رنگ صورتي تا قرمز سير هستند. وجود يك سيخك كوچك در قوزك پا معمولا از مشخصات جنس نر اين پرنده است. كبك هاي نابالغ به رنگ قهوه اي و خاكستري هستند. البته رنگ كبك ها در زيست گاه هاي طبيعي بسته به موقعيت جغرافيايي منطقه ممكن است دچار تغييرات اندكي شود. اين پرنده زيست گاه خود را در مناطق ناهموار و سخت، دره ها با درختان پراكنده و در مناطق كوهستاني انتخاب مي نمايند. معمولا 4 تا 5 پرنده با هم ديده مي شوند ولي در پاييز در دسته هاي 50 تايي نيز مشاهده مي شوند. غذاي اين پرنده را درشرايط طبيعي شامل علف ها و دانه هاي آن ها، برگ گياهان و حشرات تشكيل مي دهند. هم زمان با تغذيه، مقدار زيادي سنگ ريزه نيز مي بلعد. فصل آشيانه سازي برحسب ارتفاع منطقه جغرافيايي متغير است ولي معمولا بين ارديبهشت و تيرماه بوده و گاهي تا اواسط تابستان طول مي كشد. آشيانه خيلي ساده و روي زمين زير يك صخره يا درختچه و در پناه توده اي از گياهان بنا مي گردد. كبك ها در هنگام صبح و بعد از ظهر در روي زمين به چرا مشغولند، آنها مهاجرت نمي كنند و جابه جايي هاي فصلي آن ها فقط در ارتفاع است. پرواز كبك در هنگام احساس خطر انجام مي شود و به مسافت هاي كوتاه و در سراشيبي محدود است. كبك ها در هنگام شب زير بوته ها و داخل صخره ها به سر مي برند و نرها به طور فعال از قلمرو خود دفاع مي كنند. كبك ها در حالت هاي گوناگون از صداهاي مختلف استفاده مي كنند كه به سه دسته تقسيم مي شوند: هشتاري، جنگي و جنسي. بيشترين صدايي كه از كبك شنيده مي شود آواي Chuck، Chuck،... است كه از هر دو جنس نر و ماده بر مي آيد. در هنگام احساس خطر، به سرعت به سوي حاشيه بالايي كوهستان مي دود. پروازي پر سرو صدا دارد و پرنده اي اجتماعي است. صدا: صداي پرنده نر بلند و سريع، شبيه ((كا- كا- كاكا- كاكا، Kaka-Ka-Ka)) شنيده مي شود. زيست گاه: اين پرنده همواره در دامنه هاي كوهستان و مناطق شيب دار صخره اي و سنگلاخي به سر مي برد. در ايران بومي است و در خيلي از مناطق يافت مي شود. حفاظت: شكار و برداشت اين پرنده بايد تحت كنترل كامل قرار گيرد. .

 
 
در دنيا 3 نوع كبك به نامهاي چوكار، صخره‌اي و پا قرمز اروپايي يافت مي‌شود. نوع چوكار بيشتر در خاورميانه و ايران يافت مي‌شود و داراي پاهاي كوتاه و نوك كوتاه مي‌باشد. نوع نر آن داراي طوق پر‌رنگ‌تر و ضخيم‌تر نسبت به نوع ماده است. همچنين نر آن بر روي پاي خود برآمدگي بزرگتري نسبت به نوع ماده دارد. جنس نر داراي آواز خوش و نسبتاً بلند است كه در فصل جفت گيري بلندتر مي‌شود. قد پرنده حدود 35 سانتي متر و تغذيه آن در طبيعت دانه گياه و حشرات و در سيستم كبك صنعتي از كنسانتره فرموله شده است. تعداد تخمهاي پرنده ماده به 80 عدد در سال مي‌رسد. وزن پرنده نر حدود 550 گرم و ماده 500 گرم است.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در رویا بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.